تشخیص جزیره ای شدن تولید پراکنده با استفاده از روش اکتیو

امروزه استفاده از منابع تولید پراکنده یا dg، بخاطر داشتن مزایای زیادی برای مصرف کنندگان و شبکه از جمله : پیک سایی، بهبود کیفیت توان و قابلیت اطمینان ، افزایش بهره وری و بهبود اثرات زیست محیطی در اکثر کشورهای جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به افزایش نفوذ dg در بخش توزیع سیستم قدرت، لازم است برخی از مشکلات که مربوط به مد بهره برداری متصل به شبکه می باشد مورد توجه قرار گرفته و در پی رفع آن باشیم. یکی از این مشکلات، جزیره ای شدن این منابع به هنگام قطع شبکه سراسری است. جزیره ای شدن بصورت تصادفی dg، یک شرایط بهره برداری نامطلوبی است که می تواند خطراتی را برای ایمنی عمومی، شبکه و مصرف کنندگان و خود dg به همراه داشته باشد. لذا بایستی این پدیده به سرعت تشخیص داده شده و به دنبال آن واحد dg از مدار خارج شود. روش های اصلی شناسایی جزیره ای شدن شامل روش های پسیو و اکتیو می باشند. روش های پسیو دارای محدودیت های می باشند از جمله ناتوانی در تشخیص جزیره ای شدن سیستم در حالت تعادل توان تولیدی dg و توان مصرفی بار. این محدودیت ها ما را به سمت استفاده از روش های اکتیو سوق می دهند. روش های اکتیو شناسایی جزیره ای شدن بر پایه ایجاد یک اغتشاش عمدی کوچک در پارامترهای سیستم عمل می کنند. در این مطالعه قصد داریم مفهوم جزیره ای شدن و اهمیت تشخیص آن را مورد بررسی قرار دهیم. در ادامه به ارزیابی روشهای تشخیص جزیره مانند روشهای پسیو و اکتیو می پردازیم. روشهای اکتیو ,sms ,sfs ,afd current injection بطور مبسوط مورد تحلیل قرار گرفته و مزایای و معایب هر یک استخراج می شود. از بین روشهای اکتیو مذکور روش current injection مورد بررسی بیشتر قرار گرفته و مشکل آن که بحث قابلیت اطمینان پایین روش است با ارائه یک الگوریتم ساده برطرف می شود. در ادامه اثر متقابل این روشهای تشخیص اکتیو بر استراتژیهای کنترلی بخش واسطه واحد dg مورد ارزیابی قرار گرفته و با هم مقایسه می شود. در پایان هم بحث عملکرد جزیره ای واحدهای تولید پراکنده ارزیابی خواهد شد و با شبیه سازی سناریوهای مختلف لزوم یک استراتژی کنترلی مناسب واحد dg بررسی می شود.